Wiadomość w butelce (KB#50)

Publicystyka w naszym małym grajdole jest jak wysyłanie wiadomości w butelkach bądź Voyagera na krańce poznania. Ponadto wśród wielu ciekawych wpisów i publikacji brakuje mi rozmowy oraz żywego kontaktu z autorem. Tym, czym ponoć chełpi się internet.

TOR ep.1 - wstępniak i recenzje

Od już trzech lat jest dostępny nowy system w świecie Śródziemia - The One Ring w wydaniu Cubicle 7 (o odróżnieniu od tego starego - MERP). W Polsce niezasłużenie przeszedł trochę bez większego echa. Ale jak się zastanowię to właściwie większość nowości z zagranicy przechodzi bez echa w tym naszym grajdole (gra słów zamierzona). Na koniec roku zamiast smętnego podsumowania ruszam z nową werwą w tą tak szumnie wołaną ostatnio Publicystykę i zamierzam w czynie społecznym przybliżyć wszystkim chętnym The One Ring (pisany dalej jako TOR).

Karnawał Blogowy RPG - antologia druga

Trwa i ma trwać Karnawał Blogowy RPG. Jego inicjator na polskich blogach, Adriano Kuc, organizuje ankiety wybierające najlepsze wpisy dla ostatnich 25 edycji karnawału. Jeśli nie mieliście jeszcze okazji poczytać wszystkich wpisów to polecam serdecznie bo jest szansa poznać różne ciekawe opinie. Gorąco namawiam do udziału w tworzonych ankietach i wyborze najlepszego swoim zdaniem wpisu.

Polskie systemy (KB#49)

Przez ostatnie dwa lata zostało w naszym rodzimym języku wydanych drukiem trzynaście systemów. Patrząc na nie można się zastanowić i podywagować nad żywotnością polskiego RPG.

Analizująć WFRP

O czym jest Warhammer? Czy prawdą jest sformułowanie z okładki: "Ponury świat niebezpiecznych przygód"? Rok temu namawiałem do odświeżania znajomości swoich podręczników z okazji KB#38. Trochę mi zeszło ale wreszcie skończyłem przeglądać 2ed WFRP i oto zbór cytatów, które mnie zainteresowały.

Interesowały mnie takie kwestie jak:

• Jaki jest świat gry?
• Jakie są lasy?
• Kim są bohaterowie?
• O czym jest gra?

Na trzy kości

Ostatnio na naszych sesjach wydarzyło się kilka interesujących sytuacji dzięki drobnej pomocy kości +/-. Prosta ka szóstka działająca jak rzut monetą. Ale sprawdza się doskonale w rozstrzyganiu różnych sytuacji fabularnych. Czy oni wystawili wartę, czy akurat w karczmie przebywa ktoś z daleka, czy obiecana dostawa przybyła, czy słyszał coś o danym wydarzeniu itp. Kość zabiera z barków prowadzącego odpowiedzialność za drobne decyzję, które mogą zarówno pomóc jak i przeszkodzić drużynie w ich planach czym ułatwia sprawne prowadzenie. Polecam.

Motylarze atakują krainę owalną

Nic lepiej nie prezentuje gry jak zagranie w nią i sprawdzenie jak działa w praktyce. W zastępstwie poprowadzenia prawdziwej przygody Utopii chcę pokazać jak wygląda od kuchni jedna z naszych sesji. To nie jest fabularyzowany opis przygody. Bardziej streszczenie najważniejszych zdarzeń z jak najdokładniejszym opisem zastosowanej mechaniki by zademonstrować jak gra działa w praktyce.

W sesji trwającej około 4 godzin udział wziął nemo kierujący Mastą oraz Michał sterujący Michałem.

Masta - pajęczarz z dżungli (kraina #8)
Ciało: 3, Umysł: 1, Serce: 1, Arche: 3
Odrażający (serce) cyrkowiec (akrobacje) oraz posłaniec (atletyka) mający za cel pomszczenie przyjaciela z plemienia roju krainy owalnej.

Michał - inżynier z miasta za krawędzią (kraina #6)
Ciało: 1, Umysł: 3, Serce: 1, Arche: 4
Wątły (ciało) rzemieślnik (majsterkowanie) znający konstrukcję maszyn (+1 sukces) pragnący rozwiązać problem zatamowanej rzeki.

Kolejne krainy w wieloświecie

Oto kolejne przykłady zwariowanych i barwnych krain na jakie można się natknąć w świecie Utopii. Dla przypomnienia, są to propozycje możliwe do wykorzystania przez graczy i prowadzącego. Jednak nic nie stoi na przeszkodzie by w grze wymyślać własne miejsca. A wręcz bym bardzo do tego zachęcał. Sugestie się przydają by zacząć grać bez zbędnej zwłoki oraz by pokazać jakie spektrum możliwości jest w grze przewidziane.

Gdy gracze tworzą swoją postać mogą dostać od prowadzącego dwie losowo wybrane krainy. Jedną z nich mogę uczynić miejscem pochodzenia postaci a druga staje się miejscem jej znanym, który najprawdopodobniej odwiedziła kilka razy. Miejsce pochodzenia nie oznacza automatycznie, że postać musi pochodzić z jednego z przedstawionych plemion. Może pochodzić z innej, nie opisanej społeczności lub z jakiejś samotnej siedziby bądź nawet pustelni. Jeśli gracz nie zadecyduje inaczej, kraina pochodzenia stanowi bezpieczny azyl a ludność jest nastawiona do postaci przychylnie. Zna także tą krainę dobrze i łatwo może do niej trafić za pomocą myślotworzenia.

Dać rzeczy słowo

Bawiąc się w wymyślanie własnych krain, ras czy cywilizacji można się pokusić o wymyślenie osobnego języka. Prowadzący może chcieć wprowadzić tajemnicze listy, inskrypcje czy księgi zapisane dla klimatu inną mową. Także gracze prowadzący hobbita, krasnoluda bądź elfa mogą mieć chęć poudawać rozmowę z BNowym pobratymcem.

Tworzenie tysięcy słów słusznie może przerazić. Także niemożliwe będzie nauczenie się i spamiętanie wszystkiego więc cały pomysł wydaje się bezsensowny. Istnieje jednak mała i działająca proteza języka dająca się jeszcze ogarnąć lub chociaż spisać na małej ściądze.

Test testowi nierówny

Ciekawa sprawa z tymi testami jest niebywała. W takim najlepszym przecież na świecie WFRP testujemy cechę/umiejętność. Celem jest określenie skuteczności działania zgodnie z podejściem rozstrzygania zadań (task resolution). Czyli trwałość efektu może trwać chwilę krótszą bądź dłuższą w zależności od uznania MG. Jedną z wad jest możliwość zarządzenia przez MG testu co każde 20 metrów skradania lub wspinaczki. Wynika to z prostego założenia iż graczom nie może przecież pójść za łatwo. To podejście niejawnie ale skutecznie wymusza porażkę zamierzeń postaci. Gracze mogą próbować sobie to rekompensować drugim dziwnym zachowaniem gdy po nieudanym teście deklarują natychmiastowe ponowienie czynności mając nadzieję na następny być może pomyślny rzut. Dużo rzucania a mało sensu w tym wszystkim.

Uciekając od rutyny

Przy porannej herbacie naszła mnie krótka acz podstępna myśl - na ile sposobów można potraktować świat gry w takich erpegach? Jak da się go odmienić i przetworzyć by odświeżyć to co znane i lubiane. Tak by starzy wyjadacze mogli się zainteresować czymś nowym oraz uniknąć nudy i schematów. Przy okazji jako prowadzący popróbować różnych opcji by się sprawdzić na nieznanym terenie.

Po szybkim zastanowieniu doliczyłem się na razie ośmiu możliwości potraktowania świata gry:

Anarchia wyobraźni (KB#46)

Na sam koniec karnawału przyszedł mi na myśl nie wymieniony przez nikogo przypadek. A mianowicie: wybierz zero systemów.

Jak to? Nie grać? Nic takiego, grać. Ale bez systemu. Zacznij scenę w losowym lub właśnie co wymyślonym miejscu. Masz czas w trakcie rozgrywki by poznawać i tworzyć świat dookoła - coś jak pole widzenia w RTSach - krok za krokiem. Niech historia zacznie się na polanie by następnie przenieść się na stację kosmiczną albo w głąb przepaści albo przez tajemniczy portal do miejsca o odmiennej fizyce i dziwnych istotach.

Gracze mogą zacząć grę niezdefiniowanymi postaciami/istotami/bytami - później się okaże kim tak właściwie będą. Niziołkiem, xenomorfem a nawet galaretowanym sześcianem. Niech konstruują postacie z pomocą narracji i podejmowanych działań uzupełniając luki w jej życiorysie, budując relację, określając specjalności zamieniając to wszystko na cyferki atrybutów. Takie rzeczy jak konwencja, poziom technologiczny świata czy główny wątek fabularny ustal później albo pozostaw niedopowiedziane. Nie ograniczaj się niepotrzebnie. Użyj wyobraźni i daj jej się ponieść.

Rady nie od parady

Poziomy szaleństwa?

1. Szukasz hobby? Nie graj w erpegi.
2. A jeżeli już grasz w erpegi to nie bądź MG.
3. A jeżeli już jesteś MG to nie prowadź różnych systemów.
4. A jeżeli już prowadzisz różne systemy to się nad nimi nie zastanawiaj.
5. A jeżeli już się zastanawiasz to nie rozmawiaj o tym.
6. A jeżeli już rozmawiasz to nie pisz o tym na blogu.
7. A jeżeli już piszesz na blogu to nie dyskutuj z innymi blogerami.

W co tak naprawdę gramy? (KB#46)

W ramach obecnego karnawału starałem się zagnać moje myśli w głąb. Chcę odłożyć na chwilę pytanie ile systemów jest odpowiednich dla danej osoby i zapytać się raczej: dlaczego można preferować różne ich ilości? Tak się zastanawiałem i wykoncypowałem następujący problem.

Czy gramy w grę, (jako całość, gotową strukturę o własnym obliczu) czy też w istocie, za naszym wyborem nie stoi preferencja konwencji gry? (wspieranej mechaniką i światem przedstawionym w danej grze)

Wieloświat

Zebrałem w tej notce pomysły na krainy jakie można spotkać czy też wymyślić w Wieloświecie Utopii. Podzielony świat wraz z potężnym myślotworzeniem daje spore pole do popisu kreatywności. Jeden z graczy przeglądając krainy startowe dla swojej postaci zapytał "Co ty brałeś gdy to pisałeś?!?". No więc zażywałem czystej... wyobraźni :-)

Zainteresowanym przypomnę, że ogólną koncepcję opisywałem w Warstwie Zero a myślotworzenie wraz z miarę aktualną wizją gry można znaleźć w Ster prawo na burt. Zachęcam też do przejrzenia aktualnej wersji mechaniki (3.18 na dzień dzisiejszy). Kolejna kampania testowa w toku a różne nieuczesane przemyślenia można obejrzeć tutaj.

Nie przedłużając więcej, zapraszam szanowną wycieczkę na zwiedzanie wybranych krain. Po prawej stronie widzą Państwo właśnie jak mijamy...

Serialowe inspiracje

Wpadłem ostatnio na myśl pewnie nieodkrywczą i już zużytą. W jakie postacie gracze chcieliby się wcielić? Pewnie w takie jakie chcą oglądać na ekranie w filmie czy serialu. Przejrzałem więc pierwszą lepszą listę seriali szukając archetypów postaci z jakich można by zrobić zgrabną listę do RPGa dziejącego się współcześnie.

Anima Prime

Gierka bardzo ciekawa i może się spodobać. Dla mnie niestety funkcjonuje tylko jako krótki przerywnik między pełnowymiarowymi kampaniami. Grałem trzyodcinkową kampanię w świecie Deadlansów, który rewelacyjnie tu spasował. Dobrze znajduje się tu konwencja luźna, humorystyczna z dużym dystansem do fabuły i postaci.

Anima Prime jest mocno mechaniczna. Na mój gust składa się z 80% mechaniki i 20% wolnego tworzenia estetycznych scenek. Fabuła w śladowych ilościach. Scenki mogą tworzyć sami gracze bardzo swobodnie opisując swoje akcje tylko dla estetyki, bez mechanicznego znaczenia. Daje to ciekawy smaczek i pozwala na spektakularne opisy "nierealistycznych" działań. Dzięki temu skakaliśmy z pędzącego pociągu, szyliśmy lawiną pocisków odbijających się od mijanych kamieni czy pociągaliśmy łiski w łopoczących na wietrze płaszczach w promieniach zachodzącego słońca. Zerwanie łańcuchów przyczynowości i konsekwencji daje początkowo olbrzymiego kopa w wymyślaniu scenek i rewelacyjną zabawę. Problemem jest iż to samo rozłączenie po jakimś czasie się nudzi a dodatkowy brak przyczynowości redukuje barwne lecz puste deklaracje do kolorowego równoważnika „to ja go tnę”.

Kilim go

Różne przemyślenia o tym czy postacie graczy powinny ginąć czy też jednak nie.

1. Czy postać gracza może dokonać swego żywota?
2. Czy postać może umrzeć w wyniku błędnej decyzji gracza?
3. Czy postać może umrzeć w wyniku pecha na kościach?
4. Czy postać może umrzeć zginąć w wyniku konsekwencji fabularnych?
5. Czy postać może umrzeć za zgodą gracza?

Planetologia TV

Na BBC można obejrzeć interesującą serię dokumentalną opisującą mechanizmy układu słonecznego.

Cuda Układu Słonecznego mogą się przydać zarówno przy wymyślaniu planet do systemów sf jak Traveller jak i przy konstruowaniu kosmologii swoich autorskich gier fabularnych.

-apdejt-
Jest też druga seria tej samej produkcji pt. Cuda Wszechświata dostępna także na BBC.

ps. witam najnowszego obserwującego Beamhita!

photo credit: NASA Goddard Photo and Video via photopin cc

Kolekcja zamknięta

Czasami pojawia się przemożna chęć posiadania wielu podręczników różnej maści. Pragmatycznie patrząc, do grania potrzebujemy tylko jednego. I słusznie, bo po co nam inne skoro jest Warhammer :-).

Można kolekcjonować dla samego kolekcjonowania ale często szkoda portfela widząc kurzące się na półce książki nie oglądane od lat. Czy istnieje jakaś granica zbioru nosząca ślady racjonalności?

Gdzieś, kiedyś, z różnych powodów przychodzi kres giercowania by przejść w tryb pasywnego gawędziarza. Mała, nie zajmująca dużo miejsca na półce kolekcja z pewnością się przyda jeśli wrócą sentymenty i okazja do regularnych spotkań ze starą/nową ekipą.

Duchowy pomocnik

Zdarza się, a czasami nawet jest to pożądane, iż postać gracza dopełni swego żywota. Oto pomysł na zagospodarowanie czasu gracza w tak niewygodnej dla niego sytuacji. Idea powstała oryginalnie do mojej Utopii. Zauważyłem, że jest uniwersalna i łatwo można ją wykorzystać w innych systemach.

Czasami trudno stworzyć szybko postać. Szczególnie jeśli pozostało niewiele czasu do końca sesji może nie mieć to większego sensu. Lepiej to przełożyć na spokojniejszy czas między spotkaniami. Także może się przydać na konwentach gdy nowa postać nie ma już racji bytu w fabule.

Koncept zasadza się na pomyśle, iż umarła postać staje się przyjaznym duchem. Do końca sesji łączy się z wybraną postacią. Widzi i słyszy dokładnie to co ona oraz przemieszcza się wraz z nią. Może też telepatycznie się z nią komunikować. To daje pretekst do uczestnictwa w fabule, percepcję w świecie i komunikację z drużyną. Pozwoli to graczowi na kombinowanie, interakcje i dzielenie się swoimi pomysłami.

kxy bohaterów niezależnych

Jakiś czas temu przedstawiłem kilka tabelek pomagających wymyślać postacie niezależne. Chciałem to podsumować i poradzić jak można ich używać by się zbytnio kośćmi nie narzucać. Sprawdzałem ich działanie w praktyce w kampanii sandboxowej Delberz (współtworzonej przez właśnie losowe postacie). Myślę, że dla sesji z przygotowaną fabułą zastosowanie może być podobne - przy tworzeniu ad hoc napotkanych postaci.

Najważniejsza rada do jakiej doszedłem to by nie przygotowywać się zawczasu i nie losować wszystkiego od razu za każdym razem. By przygotować tylko miejsce do notowania napotkanych postaci. Losować tyle ile w danej chwili jest potrzebne. I dopiero w przyszłości dokładać kolejne cechy jeśli zajdzie taka potrzeba czy okoliczność.

Warhammer TV

Chciałem zwrócić uwagę na nowy serial Demony da Vinci jako niezłą inspirację dla Starego Świata. Spiski, ciemne uliczki, tajemnice i potyczki mogące się dziać równie dobrze w swojskim Altdorfie. Fabuła serialu jest znośna choć na razie nie powala. Można dać mu szansę i samemu ocenić. Ale jeśli ktoś by chciał załapać klimat dla przedstawiania Imperium to bardzo polecam.

Serial w wersji PL można oglądać na kanale FOX.

photo credit foxtv.pl

Opowieść improwizowana

Czy pewnego dnia, gry fabularne rpg mają szansę znaleźć miejsce pośród bardziej szanowanych form kultury? Bo rpg to przecież taki jazz, czyż nie?

Osobiście podchodzę do rpgów z dystansem i jestem przeciwny szukania w nim głębszych treści. Mam nastawienie utylitarne a często nawet krytyczne. Dziś jednak chcę spojrzeć przez różowe okulary szukając optymistycznego nastawienia. Staram się znaleźć maksymalnie pozytywny wydźwięk i interpretację by znaleźć granicę do jakiej można dotrzeć idąc tym tokiem myślenia.

Pewnego dnia moje myśli błądziły starając się znaleźć wyznacznik rpg. Pewien element który jest charakterystyczny i najmocniej definiujący ten typ rozrywki. Jednym z oczywistych elementów jest opowieść - fabuła. Drugim, trochę chyba nieoczywistym, jest moim zdaniem improwizacja.

Ekscentryczna ekstrawagancja

Czyli "Czemu RPG umierasz?" odcinek 313.

Furiath analizuje jak bardzo niszowe jest erpegowanie. W komentarzach Jarek K. wspomniał o "kulturze spędzania czasu wolnego" co przywiodło mi na myśl ukute kiedyś przeze mnie stwierdzenie, iż RPG jest wysublimowaną formą marnotrawienia wolnego czasu.

Praktykowanie grania w gry fabularne jest pewną ekstrawagancją. W świecie, w którym czas tak szybko płynie, gdy wszystko pędzi i nie ma kiedy zjeść spokojnie posiłku. Gdzie czas to pieniądz. W takich czasach niektórzy ludzie potrafią poświęcić kilka godzin tygodniowo na wielkie nic rozgrywające się w ich głowach. Wielu innych, patrzących z boku, nie podzielających entuzjazmu, może nawet powiedzieć, że marnotrawić. Choć może pozwalamy sobie na ten luksus nie poddając się dyktatowi tego co wypada i co się powinno. Wszak dżentelmeni się nie spieszą. Mam tylko nadzieję, że jest to robione świadomie, nie olewając bezmyślnie innych spraw wymagających uwagi każdego.

Tworzenie postaci w Utopii - zasady podstawowe

To co tygryski najbardziej lubią w RPGach czyli tworzenie postaci. Poniższe zasady obejmują najważniejszą część - współczynniki definiujące możliwości bohaterów. Myślę, że są wystarczająco proste by nawet osoby nieznające system mogły w kilka minut stworzyć swojego przedstawiciela. Przydatne przy wprowadzaniu nowego gracza lub gry na konwencie. Gracz ma niewiele decyzji do podjęcia lecz mimo to łatwo stworzyć różnorodnych osobników.

W skrócie: spośród trzech cech gracz rozdziela dwa poziomy i/lub wybiera dwa atuty.

1. Skrót mechaniki

Starcia z przeciwnościami (testy) rozstrzygane są jednym, przeciwstawnym rzutem pulą kilku kości. By wygrać trzeba uzyskać więcej sukcesów (wartość 4+ na kości). By zwiększyć swoje szansę na zwycięstwo należy starać się mieć więcej kości lub mocniejszy ich typ.

O mały włos

Nieuczesana myśl wpadła mi dziś do głowy i pomyślałem jak wiele w fabule (RPG, książka, film) zależy od koordynacji w czasie różnych, dziejących się równolegle zdarzeń. Czy zdążymy? Przybędziemy na czas? Wcześniej? A może później? Od czego to zależy?

Zrodził się więc pomysł na mini moduł skupiający się na narratywnej warstwie nawiązującej do konstrukcji fabuły książek i filmów. Powstało to w wyniku inspiracji naszą ostatnią sesją, podczas której dzielni bohaterowie w samą porę ubili w Drakwaldzie goblińskiego szamana. Dzięki temu wielki golem się co prawda obudził lecz niekontrolowany zaczął atakować wszystkich dookoła co znacznie ułatwiło nam zadanie.

Można rozwiązywać to symulacyjnie. Zły robi źle od 15 do 17. Jeśli postacie wtedy przyjdą to go zastaną. Bądź rozważać prędkość poruszania się w danym terenie, kolejność zaplanowanych działań plus obowiązkowy element losowy. Tak żeby było hiper "sprawiedliwie".

Czarowanie dla każdego

Jest to pomysł na rozszerzenie dostępności magii w 2ed WFRP. Polega on na tym, by każda z postaci graczy miała ograniczoną możliwość rzucania czarów. Moduł ten ma ubarwić postacie i rozgrywkę starając się nie zaburzyć balansu. Dodatkowo, uwypukla znak gwiezdny postaci oraz może wzmocnić jej religijność.

Ściąga do wydruku

1 PS = 1 kość mocy

Postacie graczy są wyjątkowi na tle całej populacji co obrazują między innymi Punkty Przeznaczenia. Zależne od nich Punkty Szczęścia pozwalają na zbieranie mocy potrzebnej do rzucania czarów. Wydając 1 Punkt Szczęścia postać dostaje jedną kość mocy (k10, jak normalny mag). Można oczywiście wydać na raz więcej PS by zgromadzić większą moc. Dlatego ilość wydanych PS można traktować jako tymczasowa wartość współczynnika Magia. Przydaje się to do czarów, w których czas trwania efektów zależy właśnie od tego atrybutu.

PS → kość chaosu

Jest to dzika i nieuporządkowana forma rzucania zaklęć bardzo podobna do guślarstwa (por. zdolność: gusła). Przy każdym rzucaniu czaru z pomocą PS gracz otrzymuje dodatkowo jedną Kość Chaosu (k10, ta sama co opisana w dodatkach). Ta kość nie dodaje mocy lecz zwiększa szansę na wystąpienie Przekleństwa Tzeentcha/Gniewu Bożego. Nie pomaga ona także uniknąć Natychmiastowej porażki (nie musi na niej wypaść '1').

Kroniki Delberz #6 - koniec

Zakończenie epopejki. Przez ostatnie dwa dni dużo podchodów i odwiedzin znajomych. O dziwno wszyscy przeżywają a potem żyją długo i szczęśliwie.

W poprzednim odcinku: ep.1, ep.2, ep.3, ep.4, ep.5 (pdf z całością).

Postacie graczy

• Walbrecht Bacher - cyrulik, alchemik amator, lobbysta z zamiłowania
• Woldred Breuer - licencjonowany karczmarz, czarodziej czarów na każdą okazję, poinformowany nadzwyczaj
• Eustasius Wechsler - sługa, kolekcjoner przyjaciół, najczęściej poszkodowany bez wyboru
• Pieszczoch - wilczur, chowaniec Eustasiusa

Kroniki Delberz #5

Cztery dni w których wiele się dzieje i wyjaśnia ale nie są to tylko dobre informacje. Poznajemy przy tym kilka ważnych person LRRiS. Pozatym zima nadchodzi...

W poprzednim odcinku: ep.1, ep.2, ep.3, ep4.

Postacie graczy

• Walbrecht Bacher - cyrulik, na wyprawie swego życia z inkwizytorem Otto
  
• Woldred Breuer - karczmarz, sprytny czarodziej, baron informacji i ludzi na dzielni, odnajdujący się w zawiłych procedurach linii wsparcia
• Eustasius Wechsler - sługa, pracownik miesiąca, potencjalny samobójca, macher polityczny o rozdartym sercu,
• Pieszczoch - wilczur, chowaniec Eustasiusa
  

Pliki

Pozbierałem tabelki z różnych moich postów i poukładałem w pdfach. W prawym panelu pojawił się link do podstrony z plikami.

Pdfy otwierają się w podglądzie gugl drajw. Żeby ściągnąć plik trzeba kliknąć ikonkę strzałki lub wybrać opcję z menu File → Download lub użyć skrótu klawiszowego Ctrl + S.

Planuję stworzenie pełnego modułu z opisem Delberz ala oldskul. Pozbieram wszystkie notki (łącznie z tymi które mam dopiero w planach) i wyprodukuję jednego pdfa na 4+k10 stron.

Miłego drukowania!

photo credit: Kaptain Kobold via photopin cc

Delberz #9 - k100 wydarzeń w mieście

Dzisiejsza tabela przedstawia różne wydarzenia jakie mogą mieć miejsce w obrębie murów miejskich. Ich podstawowym celem jest budowanie fabuły na sesji. Już jedno wydarzenie dziennie daje możliwość na wyzwanie bądź znalezienie zajęcia obrotnej drużynie.

Ważnym trikiem jest łączenie zdarzeń ze sobą. Niekoniecznie tych pojawiających się kolejno. Przynajmniej nie zawsze i nie od razu. Ja staram się układać je jak puzzle. Wpierw rogi, później łączące je krawędzie a na końcu środek. Nowo wylosowane wydarzenie rozpatruję pod kątem przypasowania do jednego z zaczętych już wątków. Każdy wątek ma szansę na popchnięcie do przodu w zależności od improwizacji na sesji i pomysłów jakie wpadną do głowy w danej chwili.

Niepasujące do niczego elementy przedstawiam by były interesujące same w sobie. Czekają na przyszłość, na dalszy ciąg wydarzeń. Czasami dopiero po kilku/kilkunastu dniach taki element znajduje połączenie z większym fragmentem. Może też być początkiem zupełnie nowego wątku albo z braku pomysłów odchodzi w zapomnienie. Nie ma się co martwić, planować na zapas czy przejmować co z nimi zrobić. Albo przyjdzie do głowy pomysł albo nie. Carpe diem!

Kroniki Delberz #4

Przełomowe dni w szarym życiu naszych bohaterów gdy wszystko się zwala na raz na głowę.

W poprzednim odcinku: ep.1, ep.2, ep.3.

Postacie graczy

• Walbrecht Bacher - cyrulik, tropiciel miejskich układów, samozwańczy łowca czarownic
• Woldred Breuer - karczmarz, wytrzymujący spojrzenie sierżantów, pracodawca roku, nieustępliwy użytkownik linii wsparcia
• Eustasius Wechsler - o nieobecnym lecz przydatnym tęczowym spojrzeniu

Delberz #8 - k100 spotkań + k50 plotek

Oto dwie tabele pozwalające serwować różniaste ciekawostki dziejące się w okolicy miasteczka Delberz oraz pomysły na spotkania w obrębie murów. Ot tak, dla rozbudowy tła, gdy postać w blasku dnia bądź mroków nocy idzie załatwić sprawunki na mieście.

Każdy wynik losowania można zinterpretować po swojemu i tak rozwinąć by pasowało do nastroju przygody. Jeśli zdarzenie ma być tylko tłem bądź przerywnikiem wystarczy by było barwne i intrygujące niczym temat z okładki tabloidu. Można próbować wykorzystać zdarzenia do generowania fabuły. Lecz trzeba wtedy popracować kreatywnie i tak rozwinąć podpowiedź by powiązać z istniejącymi już wątkami.

W moim sandboxie pojawia się dziennie jedna plotka z okolicy oraz jedno spotkanie (bardzo rzadko dwa). Początkowo każda wycieczka poza tawernę miała szanse na losowe spotkanie. Po pierwszej sesji, gdy gracze stwierdzili, że strach wychodzić na ulicę to przystopowałem :-) Używać z umiarem!

Jubileusz

Na liczniku stuknęło 5000 odwiedzin, hura bura! :-)

Serdecznie dziękuję wszystkim obserwującym, odwiedzającym, polecającym, komentującym i linkującym. Mam nadzieje, że jeszcze kiedyś znajdziecie tu dla siebie coś ciekawego. Dla mnie puki są widzowie póty satysfakcja z pisania.

Serdecznie pozdrawiam: nemo, anonima, Tomka, Behira, Michała Zemełkę, KFC, Blanche, Aeth, Kuzza, von Mansfelda, postapokaliptyka, zigzaka, Adriano Kuca, Misiołaka i ostatnio przybyłego Dracha.

Patrząc na ilość odwiedzin zdziwiłem się tym, iż różnorakie tabelki losowe cieszą się największą popularnością. Nie spodziewałem się, że po tych wszystkich rewolucjach narracyjnych erpegowcy nadal lubią porzucać kostkami.

Delberz #7 - praktykowanie bezprawia

Niebezpieczeństwa wszelakie czyhają na postacie parające się podejrzaną działalnością. Wałęsając się z ciemnymi sprawkami mogą natrafić pewnego dnia na największy możliwy problem. Na praworządnych i bogobojnych obywateli dbających o ład i porządek w swojej dzielnicy.

Oto próba usystematyzowania procedury wykrywania przestępstw. Ma za zadanie oddać żyjące miasto, które może czasami zareagować na działania postaci. Jest to szkielet, który stara się przewidzieć różne sytuacje ale na pewno w niektórych będzie wymagał dostosowania do fabuły na sesji. Całość jest dość złożona - trzeba używać z głową. Oprócz straszenia graczy można tego użyć by wygenerować w mieście zdarzenie którego gracze będą świadkami. Przy tworzeniu mocno inspirowałem się dodatkiem do pierwszej edycji "Middenheim - miasto białego wilka".

Ster prawo na burt - myślotworzenie

W zeszłym tygodniu przejrzałem swoje notatki i ostatnią wersję zasad Utopii (v2.28). Minęły już dwa miesiące kiedy robiłem to po raz ostatni. Zrobiłem sobie przerwę by moje myśli się ułożyły i złapać do gry dystans. Już po pobieżnej lustracji materiałów kilka rzeczy zaczęło zgrzytać i trzeszczeć. Tak więc pora na kolejne zmiany i dalsze uproszczenia. Poszukuję też elementu wyróżniającego i na chwilę obecną jest nim myślotworzenie - zmienna forma/kształt otoczenia i postaci.

Według ostatnich badań OBOPu notka dla k2+1 czytelników. Ale blog powstał z myślą o Utopii więc nie mogę pomijać swego flagowego produktu :-)

W skrócie Utopia rysuje się teraz jako gra o:

• Nowym świecie - budzącym się do życia, zalążkom i dynamicznym tworzeniu się cywilizacji
• Eksploracji świata - poznawania nowych miejsc, budowli, społeczności, ludzi, fauny, flory
• Tworzeniu świata - postacie graczy podróżując odkrywają, zdobywają potęgę, kreują i nadają światu kształt.

Kroniki Delberz #3

Przerażające i krew w żyłach mrożące przygody wesołej kompani bogobojnych mieszkańców Delberz ;-)

W poprzednim odcinku:
Kroniki Delberz #1
Kroniki Delberz #2

Postacie graczy

• Walbrecht Bacher - cyrulik, przyjaciel dokerów, wydobywacz zeznań, kojarzyciel faktów
• Woldred Breuer - karczmarz, inwestor w znajomości wszelakie, plotek roznosiciel, elfów antyfan, czarujący jak z rękawa
• Eustasius Wechsler - bardzo zapracowany sługa

Aktualny stan posiadania.

Najlepsza tabela

Gdybym jechał na bezludną wyspę na której miał codziennie grać w RPGa i miał do wyboru tylko jedną tabelę wybrałbym tabelę nastawienia. To najpotężniejsza i posiadająca największy potencjał fabularny pomoc prowadzącego.

Interpretacja

Nastawienie może dotyczyć zarówno postaci jak i całej grupy czy też organizacji/społeczności. Przykładowo drużyna spotyka na trakcie pielgrzymów, przybywa do wioski, idzie do kowala podkuć konia. W każdej z tych sytuacji wylosowane nastawienie ukierunkowuje interakcje. To czy spotkane postacie pomogą czy przeszkodzą przestaje być na głowie prowadzącego.

Jako bonus dostajemy katalizowanie fabuły gdy po rzucie zadamy sobie kilka pytań. W zależności od ilości pytań można stworzyć mniej bądź bardziej rozbudowaną historię. Podstawowe i obowiązkowe pytanie jest "Dlaczego?". Co spowodowało, że wioska wita ich z otwartymi rękoma? Czemu pielgrzymi patrzą z niechęcią i wykonują święte znaki? Dlaczego kowal na sam ich widok zbladł a później stanowczo odmówił pomocy? Czy daje o sobie znać przeszłość drużyny? Plotki? Ich profesja? Ktoś z ich rodziny? Chcą czegoś? Boją się? Ale czego? itd.

Kroniki Delberz #2

Kolejne dzieje ciemnoszarej kompanii walczącej z przeciwnościami losu w miejskim sanboxie Delberz.

Część pierwsza: Kroniki Delberz #1.

Postacie graczy

• Walbrecht Bacher - cyrulik, twórca artefaktów, sprawca lokalnego tajfunu wiatrów magii
• Woldred Breuer - mieszczanin, student czarów wszelakich, złe sumienie drużyny
• Eustasius Wechsler - sługa, przyciągający kłopoty pan chowańca, oczy i uszy spiskowców na mieście

Delberz #6 - plany tawerny

Tawerna jest centralnym punktem przygody i bazą wypadową dla spiskowców. Plany przydadzą się do stworzenia ogólnego wyobrażenia o pomieszczeniach oraz do ewentualnych walk taktycznych.

Obrazki są w większej rozdzielczości - należy kliknąć obrazek by przejść do ich przeglądania.

Abstrakty motywacji

Czasami gracze improwizują działania zupełnie nieprzewidziane przez prowadzącego. Szczególnie przy sanboxie choć wtedy jest to nawet oczekiwane i pochwalane. By nie wymyślać standardowych klisz albo by nieprzewidziane interakcje miały jakąś głębię stworzyłem tabelę do losowania abstraktów. Za jej pomocą można stworzyć przyzwoicie złożoną motywację. Może ona dotyczyć zarówno osób jak i grup czy całych organizacji.

Z wszystkich tabel losowych, prawdę powiedziawszy, tą wykorzystuję najrzadziej. Wygląd i osobowość przydaje się do prezentacji postaci niezależnej przy pierwszym spotkaniu. Nastawienie uzupełnia schemat interakcji wystarczająco gdy chodzi o jakieś drobne sprawy a o takie się najczęściej rozchodzi (myto, zakupy, nocleg). Motywacja jest przydatna dopiero gdy interakcja będzie bardziej złożona i trwała w czasie. Najczęściej gdy drużyna wpada na jakiś pomysł łańcucha zdarzeń. Np. zaprzyjaźnić się z uczniem maga by dostać się do jego pracowni i nauczyć się czarów.