Najlepsza tabela

Gdybym jechał na bezludną wyspę na której miał codziennie grać w RPGa i miał do wyboru tylko jedną tabelę wybrałbym tabelę nastawienia. To najpotężniejsza i posiadająca największy potencjał fabularny pomoc prowadzącego.

Interpretacja

Nastawienie może dotyczyć zarówno postaci jak i całej grupy czy też organizacji/społeczności. Przykładowo drużyna spotyka na trakcie pielgrzymów, przybywa do wioski, idzie do kowala podkuć konia. W każdej z tych sytuacji wylosowane nastawienie ukierunkowuje interakcje. To czy spotkane postacie pomogą czy przeszkodzą przestaje być na głowie prowadzącego.

Jako bonus dostajemy katalizowanie fabuły gdy po rzucie zadamy sobie kilka pytań. W zależności od ilości pytań można stworzyć mniej bądź bardziej rozbudowaną historię. Podstawowe i obowiązkowe pytanie jest "Dlaczego?". Co spowodowało, że wioska wita ich z otwartymi rękoma? Czemu pielgrzymi patrzą z niechęcią i wykonują święte znaki? Dlaczego kowal na sam ich widok zbladł a później stanowczo odmówił pomocy? Czy daje o sobie znać przeszłość drużyny? Plotki? Ich profesja? Ktoś z ich rodziny? Chcą czegoś? Boją się? Ale czego? itd.

Dzięki tej tabeli pojawiają się kochankowie, wielcy przyjaciele poświęcający swe życie oraz nieustępliwi wrogowie. Postacie tła dostają większą szansę na zauważenie, wyobrażenie sobie przez graczy w głowie a następnie ich zapamiętanie.

Dodatkowo można zbudować dynamikę w mieście przez wybranie kilku grup/społeczności i losowe określenie relacji jakie są miedzy nimi. Złodzieje w dobrej komitywie ze strażnikami i kapłanami? Dziwne, ciekawe dlaczego?

3k6	Nastawienie	Przykłady
3	Agresywny	wrogość, atak, przeszkadzanie
4-6	Wrogi	brak pomocy, arogancja, wrogie intrygi
7-9	Nieprzychylny	nieufny, podejrzliwy, pomoc za wysoką cenę
10-11	Neutralny	pomoc za normalną korzyść bądź przysługę
12-14	Przychylny	zainteresowanie, chęć poznania, pomoc za drobną przysługę, zwrot kosztów
15-17	Przyjazny	przyjaźń, znajomość, bezinteresowna pomoc
18	Oddany	wielki przyjaciel, uwielbienie, miłość, wyjątkowo szczodra pomoc

 

 

Losowość

Istnieją różne techniki planowania postaci tła. Prowadzący może w scenariuszu przygody określić sztywno kto drużynie będzie sprzyjał a kto przeszkadzał. Niektóre postacie mogą być zaskryptowanie (mieć określoną agendę działania) - jeśli gracze  zrobią X to pomoże a jeśli Y to przeszkodzi (czy też inne podobne warianty). Cała reszta tła pozostaje przeważnie neutralna (ziew).

Na barkach prowadzącego spoczywa ustalenie wyzwania przed graczami. Budując scenariusz i określając ważniejsze osoby tła balansuje tą trudność. Oczywiście w zależności od planów fabularnych czy konwencji wszyscy mogą być za albo przeciw drużynie. Ale rzucanie im pod nogi kłód ad hoc typu wkurzający kowal i fanatyczny pielgrzym mogą wywołać wrażenie, iż prowadzący jest złośliwy, nie traktuje graczy fair.

Dodatkowo człowiek intuicyjnie nie potrafi robić ciągów pseudo losowych (dowiedzione naukowo). Jeśli wrzucam postać nieprzychylną to starając się być wobec graczy fair to czuję podświadomie, że za chwilę powinienem wprowadzić jakąś pomoc w tym przychylnego BNa. Tylko kości potrafią dać ciąg kilku takich samych rezultatów pod rząd a po tym i tak świat pozostaje nadal losowy i nieprzewidywalny.

Takiego Eustasiusa prawie nikt nie lubi w Delberz. Normalnie gracz by pomyślał, że się na nim wyżywam albo ma jakąś klątwę. A tak kości pokazują, że zaistniał taki zbieg okoliczności. Można przyjąć ze śmiechem albo się pożalić ale z kośćmi nie wygrasz (chyba, żeby zmienić zasady lub prowadzącego). Te same kości potrafią wykreować miasto Delberz gdzie do pewnego momentu statystycznie 15% mieszkańców nie miało jednej dłoni. W zamian za to Woldred zyskał wielkiego przyjaciela w postaci ucznia maga. Bardzo wartościowa znajomość zapewniająca dostęp do dobrze wyposażonego warsztatu. Gdybym to planował musiałbym wziąć pod uwagę sporo czynników. A tak to wyszło samo, przypadkowo. Raz ktoś ich nienawidzi innym razem kocha.

Pozwolenie by o nastawieniu napotkanych postaci decydował los ma tą zaletę, że czyni przygodę bardziej elastyczną na nieprzewidziane działania graczy. Jeśli fabuła opiera się na tym, że gracze kogoś tam przekonają a kłótnia z kimś innym nakieruje do określonej reakcji to co się stanie gdy bohaterowie zrobią inaczej? Albo przez jakąś lukę w planie wcale ich nie spotkają? Oczywiście można i należy takie sytuacje łatać na sesji. Lecz gdyby nie zakładać a priori pewnych zdarzeń to unikamy takich bolączek i martwienia się czy gracze zrobią to co się od nich oczekuje.

Procenty

Spośród znalezionych w sieci rozważałem też inną wersja tabelki stosująca 2k6. Przedstawiam rozkład prawdopodobieństwa dla obydwu. Prowadzący może wybrać wersje według swojego gustu i planowanego nastawienia świata. W obydwu przypadkach neutralność nie jest jakoś szczególnie częsta. Ja jednak wolę wyrazistsze relacje. Niech ktoś ma dobry albo zły dzień bo to buduję fabułę. Nijakość jest nudna. Nic jednak nie stoi na przeszkodzie by przesunąć wyniki w tabeli co w rezultacie da świat bardziej neutralny bądź też bardziej lub mniej przyjazny.

Nastawienie	3k6	%	2k6	%
Agresywny	3	0.46	2	2.78
Wrogi	4,5,6	8.8	3,4	13.89
Nieprzychylny	7,8,9	28.23	5,6	25
Neutralny	10,11	25	7	16.67
Przychylny	12,13,14	28.23	8,9	25
Przyjazny	15,16,17	8.8	10,11	13.89
Oddany	18	0.46	12	2.78

photo credit: Stephen Poff Ferdinand Reus via photopin cc