Warstwa Zero

Świat Utopii powstał z zadaniem spełnienia określonej funkcji. Ma pozwolić na łatwe umieszczanie w nim bardzo różnorodnych elementów według własnej i nieskrępowanej kreatywności oraz wyobraźni. Ma to służyć łatwej improwizacji i tworzeniu barwnej fabuły wspieranej przez poznawanie różnorodnego świata pełnego cudów. To jest jego istotą i stanowi niejako fundament na którym można dobudować inne elementy. Jest takim szkieletem (jak ISS) do którego można przykleić kolejne, różnorodne moduły.

Powyżej warstwy podstawowej znajdują się dopiero kosmologia, Genesis świata, historia, układy między państwowe, sojusze, konflikty globalne i lokalne, narastające zagrożenia i problemy z jakimi gracze będą mogli się zmagać. Ale to jest rzecz rozbudowująca. Zasadniczo można zacząć grę z pustą kartką a opis świata uzupełnić sukcesywnie z sesji na sesje dzięki pojawiającym się ad hoc pomysłom.

Co prawda mam więcej niż kilka pomysłów na globalne elementy w wyższych warstwach lecz poważnie się zastanawiam czy opisując grę nie poprzestać na tym fundamencie poziomu zero. Przedstawić go jako narzędzie dla prowadzącego do prowadzenia przygód. A własne pomysły go rozbudowujące przedstawić w formie dodatku dla wygody i inspiracji innych prowadzących. Modułowe wyższe poziomy mogą także tworzyć elastyczne układy pozwalające na łatwe wybieranie i wymienianie się pomysłami między prowadzącymi (wysp, plemion, budowli).

Brak elastyczności przeszkadza mi w innych, gotowych światach. Ich dokładne opisanie staje się kulą u nogi dla różnych barwnych pomysłów na przygody. Bardzo lubię przykładowo Stary Świat. Ale jeśli kiedyś mnie najdzie ochota na wstawienie w Middenlandzie piramidy to dla wymagających graczy muszę odpowiedzieć na masę pytań. Skąd się wzięła, jak wpłynęło to na świat, jak ludzie się dogadują z zamieszkującą ją dziwną rasą, jak wpłynęło to na relacje między prowincjami itp. Próba zgrania tego z multum wydanych dodatków jest czasochłonna i nie warta aż takiego wysiłku dla krótkiego efektu na jednej sesji. Wolę móc to zrobić pod wpływem chwili i bez zastanawiania się nad wszystkimi możliwymi implikacjami.

Wyspy

Cały świat składa się z wielu (setek/tysięcy) wysp umieszczonych w pewnej przestrzeni. Takie kameralne multi-universum. Celem jest umożliwienie łatwego wstawienia własnej dowolnie wymyślonej wyspy. Pozwoli to na przedstawianie graczom różnorodnego tła i barwną eksplorację świata. Dodatkowo każda wyspa tworzy funkcyjną przestrzeń która może spełniać w przygodzie swoje zadanie.

Przykładowo jeśli postacie mają się spotkać z pustelnikiem to może on mieszkać na mini wysepce rodem z teledysku Gorillaz. Jeśli przygoda jest o konflikcie rodów to wyspa będzie odpowiednio większa tak by pomieściła kilka miast i ich włości. Pozwoli to także na łatwe wklejenie dowolnej przygody z innego systemu i wykorzystanie wszelkich map, schematów, budowli, potworów czy społeczności jakie można znaleźć w sieci bądź innych systemach.

Każda wyspa może mieć własne, unikalne cechy. Przykładowo takie jak:

• wielkość, kształt, rzeźba i rodzaje terenu
• klimat, pogoda, przebieg dnia i pór roku
• ekosystemy, gatunki, fauna i flora
• rasy, społeczności, ich kultura, zwyczaje, religie, zaawansowanie technologiczne

Idealna sytuacja do gładkiego zastosowania generatorów i podejścia sandboxowego. Podobnie jak to jest w serialach/systemach sf gdzie występuje zjawisko "planet of the week" (Star Trek, Treveller). Tu tak samo każda sesja może być nową przestrzenią do odwiedzenia i poznania. Dodaje to też wygody przy podejściu typu railroading gdy przygoda jest mocno zdefiniowana przez prowadzącego. Wyspy pozwalają na całkowitą kontrolę otoczenia drużyny i przystosowania go do swoich zamierzeń.

Dodatkowo dla niektórych graczy może być interesujące wymyślenie dla swojej postaci unikalnej wyspy z której pochodzi wraz z jej kulturą i innymi barwnymi elementami.

Przejścia

Drugim elementem dopełniającym fundament świata są portale pozwalające na natychmiastowe przemieszczanie się między wyspami. Umożliwia to łączenie ze sobą w przestrzeni różnego rodzaju wysp. Rano drużyna wyrusza z wioski pacyfistów na lodowcu by wieczorem gościć na pustyni u agresywnych barbarzyńców. Dzięki bramom unikamy ekwilibrystyki z uzasadnianiem czemu to może koegzystować w pozornie bliskiej z punktu widzenia drużyny odległości.

Pomysł na transport bezpośredni ułatwia zmagania z pseudo-realizmem. By dla własnych pomysłów nie musieć zapewniać odpowiednio wiarygodnego zaplecza ekonomiczno-społecznego. Rozwiązuje to prosto kwestie surowców czy przepływu technologii i informacji. Nawet najmniejsza wyspa będzie mogła funkcjonować dzięki bliżej nieokreślonemu wsparciu z zewnątrz. Także wszelkie niedociągnięcia i niedopatrzenia w spontanicznym pomyśle będzie łatwiej zatuszować czy naprostować kreatywnie posługując się możliwością transportu czegokolwiek skądkolwiek.

Przy okazji umożliwia usunięcie omijanego przez cześć drużyn elementu podróży. Skoro można spłycić to do "i po dwóch tygodniach dotarliście" to równie dobrze można po prostu przejść w godzinę tam gdzie trzeba.

Ubocznym efektem jest teoretycznie zastanowienie się jak właśnie mogłoby funkcjonować ludzkość w takim rozdrobnionym świecie.

Bramy mogą mieć dowolną formę. Może to być jakiś krąg kamieni, menhir, część budowli, jaskinia czy tajemnicza ścieżka. Docelowe miejsce podróży może być zapisane w bramie ale może też wymagać interakcji z przewodnikiem/zaklinaczem ścieżek. Postać za pomocą swojej wyobraźni stara się przekazać bramie gdzie chciałby się znaleźć.

Dokładny opis funkcji portali opiszę w osobnej notce. Powiem teraz tylko tyle, że funkcje pokrywają się dużej części z możliwościami telefonu.

photo credit: smaiilÖ23 Jarel222 Jarel222 Jarel222 via photopin cc