Czarowanie dla każdego

Jest to pomysł na rozszerzenie dostępności magii w 2ed WFRP. Polega on na tym, by każda z postaci graczy miała ograniczoną możliwość rzucania czarów. Moduł ten ma ubarwić postacie i rozgrywkę starając się nie zaburzyć balansu. Dodatkowo, uwypukla znak gwiezdny postaci oraz może wzmocnić jej religijność.

Ściąga do wydruku

1 PS = 1 kość mocy

Postacie graczy są wyjątkowi na tle całej populacji co obrazują między innymi Punkty Przeznaczenia. Zależne od nich Punkty Szczęścia pozwalają na zbieranie mocy potrzebnej do rzucania czarów. Wydając 1 Punkt Szczęścia postać dostaje jedną kość mocy (k10, jak normalny mag). Można oczywiście wydać na raz więcej PS by zgromadzić większą moc. Dlatego ilość wydanych PS można traktować jako tymczasowa wartość współczynnika Magia. Przydaje się to do czarów, w których czas trwania efektów zależy właśnie od tego atrybutu.

PS → kość chaosu

Jest to dzika i nieuporządkowana forma rzucania zaklęć bardzo podobna do guślarstwa (por. zdolność: gusła). Przy każdym rzucaniu czaru z pomocą PS gracz otrzymuje dodatkowo jedną Kość Chaosu (k10, ta sama co opisana w dodatkach). Ta kość nie dodaje mocy lecz zwiększa szansę na wystąpienie Przekleństwa Tzeentcha/Gniewu Bożego. Nie pomaga ona także uniknąć Natychmiastowej porażki (nie musi na niej wypaść '1').

Szczęśliwa gwiazda

Postać może rzucać czary (przeważnie) z jednego źródła: z tradycji magicznej lub dziedziny kapłańskiej. Może zyskać też dodatkową umiejętność lub zdolność współgrającą z talentem.

Gdy postać stanie się wybrańcem jednego z bogów musi się ściśle stosować do jego przykazań. Staje się takim para-kapłanem i jego czempionem. Gdy złamie zasady swojego ulubionego bóstwa, to odwraca się od niego i łaska wysłuchania modłów (rzucania czarów) zostaje czasowo wstrzymana. Trwa to godziny/dni/tygodnie/miesiące w zależności od wagi przewinienia.

k100	Znak gwiezdny	Znaczenie	Tradycja/Dziedzina	Umiejętność/Zdolność
1-5	Bębniarz	Zabawa i Radość	Życia	sztuka przetrwania
6-10	Dudy	Oszustwo	Ranalda	zwinne palce
11-15	Dwa Byki	Płodność i Rzemiosło	Talla i Rhyi	sztuka przetrwania
16-20	Głupiec Mummit	Instynkt	Ulryka	silny cios
21-30	Gwiazda Uroku	Magia	rzuć dwa razy	-
31-35	Gwiazda Wieczorna	Tajemnica i Iluzja	Cienia	ukrywanie się
36-40	Kocioł Rhyi	Łaska, Śmierć i Tworzenie	Morra	zastraszanie
41-45	Lancet	Nauka i Talent	Metalu	inżynieria (nauka)
46-50	Mędrzec Mammit	Mądrość	Vereny	spostrzegawczość
51-55	Pas Grungniego	Sprawność Wojenna	Myrmidii	morderczy atak
56-60	Rozbity Wóz	Duma	Ognia	dowodzenie
61-65	Smok Dragomas	Odwaga	Światła	leczenie
66-70	Sznur Limnera	Dokładność	Śmierci	zastraszanie
71-75	Tancerka	Miłość i Pożądanie	Mannan	pływanie
76-80	Tłusty Kozioł	Ukryta Namiętność	Zwierząt	oswajanie
81-85	Vobist Ulotny	Ciemność i Niepewność	Niebios	astronomia (nauka)
86-90	Wielki Krzyż	Czystość	Shallyi	leczenie
91-95	Wół Gnuthus	Wierna Służba	Sigmara	krasnoludy (wiedza)
96-98	Wymund Pustelnik	Wytrzymałość	Nekromancji	nekromancja (nauka)
99-00	Złoty Kogut	Kupcy i Bogactwo	Chaosu	demoniczny (język tajemny)

Istota

W skrócie, rzucanie czarów jest tak mało efektywne że można rozdać po kilka czarów całej drużynie.

Magia w drugiej edycji Warhammera jest zwodnicza. Czary magów są kiepskie i nie dają postaci potężnych możliwości. Pomyślałem, że zamiast jednego nieszczęśnika, który się zgłasza na drużynowego maga już lepiej by każdy od czasu do czasu mógł rzucić zaklęcie. Oparcie się na Punktach Szczęścia jest powiązane z wyjątkowością postaci. Gdy te stracą wszystkie PPki wtedy trudno. Stają się zwykłymi szaraczkami i koniec z prezentami. Mała liczba PS limituje czarowanie do 1-3 czarów dziennie. Nie za dużo, tak w sam raz by używać w specyficznej sytuacji. Dodatkowa Kość Chaosu zwiększa szanse na efekty uboczne ubarwiające życie postaci jak i całej drużyny. Ponieważ same czary nie są potężne to ograniczone ich użycie nie sprawi, że postacie nagle staną się niepokonane. Myślę, że biorąc wszystkie aspekty czarowania pod uwagę to suma summarum będą na takim samym poziomie.

Do losowania tradycji/dziedziny wybrałem Znak gwiezdnym, który może czasami i dodaje postaci klimatu lecz ponieważ na nic nie wpływa często jest zapominany. Także z religijnością postaci bywa różnie. Boskie istoty niby są i wszyscy o tym wiedzą lecz nie ma z tego konkretnych korzyści o ile się nie jest kapłanem. Dzięki tej modyfikacji modlitwy mają szansę być wysłuchane a obostrzenie przestrzegania przykazań również dodaje postaci barwności. Także tu, element, o którym się czasami zapomina zaczynie odgrywać istotną rolę.

Narzekania

Magia młotkowa ma ciekawy smaczek. Daje frajdę obcowania z tajemniczymi potęgami. Najbardziej podobają mi się zasady manifestacji chaosu i lubię magów tylko ze względu na możliwość przeróżnych komplikacji ich życia z przekleństwem Tzeentcha na czele.

Lecz sama profesja maga nie jest potężna. Użyteczność czarów jest ograniczona i sprawdza się tylko w sporadycznych sytuacjach. Czary są wąsko wyspecjalizowane. Najlepsze z arsenału maga są zaklęcia wspomagające wojowników, ataki z dystansu, umagicznienia broni czy leczenie. Same ataki dystansowe co prawda mają niezłą celność lecz słabością jest mała siła uderzeniowa. A ze względu na poziom mocy nie są takie proste do wyczarowania. Dochodzi do tego masa fabularnych uprzykrzaczy typu niechęć i nieufność większości obywateli, wszczepienie GPSa, przysięgi wierności, dodatkowe dziesięciny i jeszcze meldowanie się w każdym mieście (wg. Królestwa Magii). No i oczywiście samo przekleństwo, które potrafi nieźle namieszać.

Postać maga może i jest klimatyczna ale bardzo nieefektywna pod względem mechaniki. Można mieć apetyt na wielkie moce (nawet obarczone ryzykiem) i pokonywanie przeciwności jednym pstryknięciem. Lecz przychodzi 3 a nawet 4 poziom (arcymaga!) i nadal nic. Jeśli ktoś jest napalony na czarowanie to proszę bardzo. Lecz jeśli chce być przyzwoicie efektywnym członkiem drużyny już lepiej by był prostym sługą bądź karczmarzem.

Tru story

"Skuteczność" czarowania prowadziła do zabawnych sytuacji na naszych sesjach. One się stały inspiracją do powstania niniejszego rozszerzenia zasad.

1. Wielki elficki mag z Ulthuanu na jakieś 3-4 tysiące PDków z mnóstwem czarów. Szarża zielonoskórych w wąwozie. Podstępni szamani wzywają dodatkowo magiczną chmurę siejącą piorunami na prawo i lewo. I co robi nasz super wypasiony mag? Wyciąga łuk i próbuje ich zastrzelić. Bo nie ma żadnego przydatnego czaru na taką sytuację.
2. Wpadamy do kwatery chaosyckiego przekoksa. Mag się nawet przydał i dzięki Strefie ciszy strażnicy się nie zorientowali. Ale gdy doszło do starcia z demonologiem to do akcji wkroczył krasnolud z toporem i pozamiatał.
3. Wraz z drugim graczem graliśmy przez chwilę Kaszarą - potężnym demonem Tzeentcha mającym dostęp do wszystkich czarów magii tajemnej z podręcznika. Miało miejsce wiekopomne starcie na koniec długiej kampanii. Walka dwóch awatarów demona z krasnoludem. Po szybkiej analizie czarów zorientowaliśmy się, że z krasnoludem posiadającym SW >70 najlepiej walczyć wręcz. Niby każdy z nas miał dostęp do najpotężniejszych czarów a Magią 4 rzucaliśmy 4k10. Ale wartość oczekiwana takiego rzutu to zaledwie 22 i czary powyżej 20 na złość nie chciały wychodzić. Poza tym czy jest sens rzucać czar "Totalnego unicestwienia", który uda się rzucić za 5 razem i który krasnolud zupełnie zignoruje z 30% szansą? Mogliśmy zhakować potyczkę i rzucać co rundę ten sam czar i tak wkoło aż nam wyjdzie a krasnolud rzutem na SW się nie obroni. Statystycznie wyszło, że powinno się udać po kilku rundach (o ile krasnolud by nas wcześniej nie zabił). Potężny demon? Bleh. O ile MG nie oszukuje (fabularne rozstrzyga działanie magii) a demon polega wyłącznie na zaklęciach to takiego stwora rozwali średnio kumaty szczurołap.
4. Prowadziłem kampanię Delberz, w którym postacie były chaosyckimi adeptami. Po pierwszym zachwycie posiadania nowych mocy gracze stwierdzili, że właściwie nie ma czym czarować i jak to stwierdził nemo, są mało mogącymi dupami wołowymi. Raz widziałem świetne użycie magii podczas włamywania - lot na drugie piętro Podniebnym chodem a następnie otwarcie okna Dotykiem na odległość. Prawdę powiedziawszy dowolny łotr zrobiłby to samo wspinaczką po murze i wytrychami. Czarem, który zdobył uznanie i był bardzo często używany była Wizja męki która miała szansę pozbawić przeciwnika przytomności. Tyle z wielkiego czarowania. Za to cała drużyna omal nie poległa gdy przy jednym Magicznym zamknięciu wypadła Pomniejsza Manifestacja Chaosu, następnie rzut przekierował do Poważnej Manifestacji Chaosu ostatecznie przywołującej Opętanie (demon przejmuje postać na 1 minutę). Opętany bohater rzucił się z pięściami na towarzyszy a mając dwie furie Ulryka jedną postać wyeliminował (rozbijając napierśnik) a drugą poważnie ranił.
5. Ostatnio dobierałem świtę dla mojej zaawansowanej postaci rycerza. Giermek, snajper, medyk, zwiadowca i takie tam. Ale zdecydowanie spasowałem na propozycje maga. Po co mi on? Nie wiadomo jakie komplikacje przywoła a pożytku z niego wiele nie ma.

Nie oznacza to, że całościowo magia jest zła. Jest tylko inna niż można sobie wyobrazić i mija się z oczekiwaniami (przynajmniej naszej grupy). Kolegia magiczne są super potężne lecz potrafią wiele tylko w warstwie fabularnej. Gdy jednak przychodzi do codziennej działalności drużynowego maga to śmiech na sali. Taki mag powinien na długie lata zamknąć się w wieży i konstruować mikstury, chowańce oraz artefakty. To jego jedyna mocna strona lecz takim magiem się niestety nie da grać.

Przykłady i wyjaśnienia mechaniczne

Przygotowana przeze mnie tabelka rozszerza podręcznikową Tabele 2-12: Znak gwiezdny [Księga Zasad str. 26] Każdy gracz podczas tworzenia swojego bohatera sprawdza dodatkowy talent/łaskę jaką postać będzie posiadać dzięki wylosowanemu znakowi gwiezdnemu.

Postać 1 - szczurołap
k100 → 41 → Lancet → Tradycja metalu → postać otrzymuje zdolność magia tajemna (metal) czyli może rzucać 10 czarów ze stron 158-159 KZ.

Postać 2 - skryba
k100 → 86 → Wielki Krzyż → Dziedzina Shallyi → postać otrzymuje zdolność magia kapłańska (dziedzina Shallyi) czyli może wznosić modły w postaci 6 czarów ze strony 173 KZ.

Postać rzuca dziki czar korzystając z Punktów Szczęścia. Powiedzmy, że posiada dwa PPki więc tyleż samo PSów. Wydaje obydwa PSy i dzięki temu ma tymczasową Magię = 2. Rzucając czar używa 2k10 + dodatkowa k10 jako kość chaosu (wyróżniona z pozostałych kości magii). Postać wyrzuciła 2, 9 oraz 8 na kości chaosu. Dzięki temu zgromadzono poziom mocy 11 i szczęśliwie obyło się bez komplikacji. Gdyby na kości chaosu wypadło 2 albo 9 to pojawił by się Gniew Boży/Pomniejsza Manifestacja Chaosu w zależności od rodzaju czaru [KZ 149-150].

Oczywiście PSy się normalnie zużywają, wydaje się na inne bonusy tak samo (przerzut czy dodatkowa akcja w walce) i odnawiają jak w podręczniku - o świcie (dokładnie tak jak w Księdze Zasad str. 143).

Kości Chaosu są wzmiankowane w Królestwach Magii str 180.

photo credit: ~Brenda-Starr~ via photopin cc