Urządzenia wytwarzane lokalnie są odpowiednio zaprojektowane do nieprzyjaznego słonowodnego środowiska - wytrzymałe, odporne na wodę, korozję, sól morską. Jeśli tylko się da, zrobione są z bioplastiku, ceramiki lub niekorozyjnych stopów. Ekwipunek przywieziony z Ziemi można sprzedać za 10% wartości jako mało przydatny w srogich warunkach szmelc. Przedmioty te mogą być odpowiednio przerobione by dostosować je do lokalnych uwarunkowań, lecz nigdy nie zbliżą się swoją niezawodnością do sprzętu specjalnie zaprojektowanego dla wodnej planety.
BIOPLASTIK
Jest podstawą budulcową dla przemysłu i konstruuje się z niego praktycznie wszystko od wszczepów po budynki i pojazdy. Jest odporny na wyginanie i uderzenia. Obrabia się go przez cięcie, topienie i sklejanie. Produkty nie są bardzo precyzyjne - małe elementy muszą być wykończone ręcznie a precyzyjne części wytworzone w obrabiarkach bloków bioplastiku.Wytwarzany jest przez wyhodowane, dzięki inżynierii genetycznej, mikroby pochodzące od bakterii. Wykorzystywany jest ich proces budowania swoich powłok z organicznego plastiku. Analogicznie do rafy koralowej kolejne warstwy mikrobów obumierają a na nich dobudowują się kolejne piętra. Normą jest dodawanie środków grzybobójczych by zapobiec niszczeniu materiału przez lokalną florę. Potrzebny kształt strukturom zapewniają odpowiednie formy, do których się nalewa gotowy płyn zawierający kolonie plastrobów oraz odżywkę, która jest przez nie przetwarzana na bioplastik. W ciągu 12 godzin struktura wypełnia całą formę a po 24 godzinach ostatnie osobniki umierają pozostawiając suchą strukturę. Normalnie produkt jest białawy lecz można do odżywki dodać dowolny barwnik. Jest też odpowiedni gatunek plastrobów wytwarzający prześwitującą strukturę.
Przemysł opiera się na gotowych płynach z odżywkami produkowanymi na masową skalę. Na bezdrożach planety kolonie są hodowane na lokalnie wytworzonych odżywkach przez to jakość i szybkość produkcji jest przeważnie niższa.
Kolejne gatunki plastrobów są opracowywane w laboratoriach. Na chwilę obecną przez kombinację odpowiednich gatunków i dodatków do odżywek tworzone są różnorodne rodzaje bioplastików.
- Standardowy – najbardziej rozpowszechniony bo tani i szybko rosnący. Jest twardy, sztywny powszechnie używany do konstrukcji budynków.
- Elastyczny – dodatki do odżywki zapewniają dowolnie potrzebną giętkość produktu.
- Spieniony – odpowiednio dobrany gatunek wytwarza nadmiar dwutlenku węgla przez co w strukturze tworzy się duża ilość bąbli. Produkt jest ponad czterokrotnie lżejszy od standardowego ale też dwukrotnie słabszy. Często stosowany przy budowie łodzi czy konstrukcji nawodnych.
- Przemysłowy – wytwarzany jest przez najmniejsze plastroby, które tworzą mocne włókna. Produkt rośnie wolno i jest trzykrotnie droższy od standardowego ale bardzo gęsty i w zasadzie niezniszczalny – dwukrotnie bardziej wytrzymały od standardowego. Produkuje się z niego narażone na obciążenia części maszyn, naboje, zbroje, kadłuby łodzi podwodnych a nawet statki kosmiczne.
Formy EZ
Są pełnowymiarowymi formami struktur, które po napompowaniu należy uzupełnić wodą. W środku zawierają gotową mieszankę uśpionych plastrobów wraz z odżywką. Po aktywacji wzrastają w ciągu paru godzin wypełniając formę spienionym bioplastikiem.Gotowe formy są wykorzystywane do budowy tymczasowych struktur. W sprzedaży są gotowe standardowe modele takie jak chaty, szopy, hangary, cysterny, doki i wieże komunikacyjne. Zaawansowane wersji mają ścianki działowe z rozmieszczonym okablowaniem i przeźroczystymi panelami okiennymi. Dla wymagających klientów bez problemu można zaprojektować unikalną strukturę.
Budynki powstające tą metodą spełniają swoją powinność przez 6-8 miesięcy. Mimo dodawania do mieszanki środków grzybobójczych po nieuniknionym uszkodzeniu wierzchniej warstwy szybko pojawiają się grzyby niszcząc strukturę w głąb.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz